Ρεβιθάδα Σιφνέικη

Στο τσουκάλι, όπως παλιά!

Δεδομένου ότι αυτή την εποχή 
μένω αργά στη δουλειά, μαγειρεύω το Σαββατοκύριακο κανα δυο φαγάκια οπότε συν καμιά έξοδος συν τίποτα γρήγορο ψιλοβολεύω την εβδομάδα.
Είχαν απομείνει περσινά ρεβίθια και είπα να τα φτιάξω να τελειώνουμε. Με φόβο βέβαια γιατί τα ρεβίθια έχουν τα ψυχολογικά τους όπως λέει και η Νένα για τα τσουρέκια και άλλοτε βράζουν ωραία και άλλοτε παίζεις βόλους. Ο χρόνος συνήθως δεν είναι καλός σύμβουλος για βραστερά όσπρια...

Η ρεβιθάδα, όχι το φαί αλλά το σχετικό Σιφνέικο τσουκάλι, βρίσκεται αγέρωχο πάνω στο ντουλάπι και αραχνιάζει περιμένοντας να πάρω σύνταξη (αργώ πολύυυυυυ) και να αφήσω στην άκρη τη χύτρα ταχύτητος. Ε είπα όμως αυτή τη φορά να γίνει το φαγάκι παραδοσιακά.
Σάββατο πρωί τα ρεβίθια μπήκαν στο νερό να μουλιάσουν. Σάββατο βράδυ πριν την έξοδο στραγγίστηκαν (δεν ξεφλουδίζουμε) μπήκαν στο τσουκάλι παρέα με λάδι, 1 κουταλάκι σόδα και δυο χοντροκομμένα κρεμμύδια και περίμεναν την πορτογύρω νοικοκυρά. Κατά τις 3 που η μαντάμ μαζεύτηκε την έπιασαν οι προκοπές. Άναψα το φούρνο (αντιστάσεις, 130βαθμοί). Έβαλα μέσα το τσουκάλι και πήγα για ύπνο. Κούραση μιλάμε……. Οι οδηγίες της Χουανίτας (επίτιμος δημότης Σίφνου) ήταν σαφείς. Θενε 8 ώρες. Όντως είχε δίκιο 3 τη νύχτα μπήκαν 11 το πρωί ήταν έτοιμα. Λίγο πριν τα βγάλω τα αλάτισα. Η κανονική συνταγή λέει αλάτι από την αρχή. Εγώ όμως φοβόμουν όπως σας είπα μην γίνουν βόλοι.

Αμ ολόκληρο τσουκάλι ρεβίθια ποιος τα τρώει; Κλήθηκε εσπευσμένα φιλικό ζευγάρι Παριανών για βοήθεια. Διότι ποιόν άλλον εκτός από νησιώτη θα καλέσεις Κυριακή μεσημέρι να του κάνεις τραπέζι με ρεβίθια. Σημειώστε ότι στη Σίφνο, αλλά και στη Πάρο όπως μου είπαν οι φίλοι, η ρεβιθάδα έτσι ψήνεται από βραδύς του Σαββάτου στο ξυλόφουρνο και είναι το κύριο φαγητό στο Κυριακάτικο τραπέζι. Σημειώστε όμως ότι στην Παριανή ρεβιθάδα μπαίνουν και κομμάτια ντομάτας.
Λοιπόν πράγματι το φαγητό ήταν πεντανόστιμο και τιμήθηκε δεόντως με μπόλικους γύρους πιπέρι συνοδεία ζυμωτού ψωμιού και ελιών της μανούλας μου. Η αφεντιά μου ως γνήσια Σπαρτιάτισα βάζει και λεμόνι (όποιος εχει πολύ πιπέρι βαζει και στα λάχανα). Στη δεύτερη φωτό φαίνεται πόσο ωραία χύλωσαν γιατί στην πρώτη ήταν καυτά. Προσέξατε τη φοβερή λεπτομέρεια που το ένα λεμόνι φοράει σκουφάκι φερμένο από τας Αμερικάς;

hungryforhungry.blogspot.com