Μια καλλιέργεια με μέλλον!
Η ροδιά είναι φυλλοβόλος θάμνος
με μεγάλη ανάπτυξη αλλά μικρή βλάστηση. Η ρίζα της είναι ισχυρή γονατώδης, ο κορμός διακλαδίζεται χαμηλά και προκαλεί πυκνή βλάστηση. Οι οφθαλμοί είναι ξυλοφόροι ή καρποφόροι και εκπτύσσονται την άνοιξη, περίπου μέσα Απριλίου.
Τα άνθη μπορεί να είναι λευκά ή κόκκινα ανάλογα την ποικιλία. Εκπτύσσονται ατομικά, ή ανά 3-5. Τα άνθη φέρονται σε ομάδες των 2-7, στην άκρη της τρέχουσας βλάστησης και διακρίνονται σε δύο βασικούς τύπους: α) τα άγονα τα οποία είναι κωνικά στη βάση τους να είναι χαμηλότερα των ανθήρων, και β) τα καρποφόρα τα οποία είναι κυλινδρικά στην βάση τους με το στύλο τους να υπερέχει των ανθήρων...
Οι καρποί (τα ρόδια) σχηματίζονται στην κορυφή των κλαδιών της χρονιάς. Ωριμάζουν Σεπτέμβριο με Οκτώβριο. Μπαίνει σε αξιόλογη καρποφορία από τον 3ο με 4ο χρόνο της ηλικίας της. Ο καλύτερος καρπός παράγεται από τα πρώιμα άνθη πιθανόν γιατί αναπτύσσονται κατά την διάρκεια πιο ευνοϊκών
μετεωρολογικών συνθηκών.
Η Ροδιά δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις εδάφους. Προσαρμόζεται ακόμη και σε σκληρά ή ξηρά και χαλικώδη εδάφη καθώς και σε βαθιά δροσερά μέχρι και υγρά εδάφη. Ακόμα μπορεί να αποδώσει σε αλατούχα εδάφη και σε εδάφη που ποτίζονται με υφάλμυρα νερό. Όμως για ικανοποιητική ποσοτική και ποιοτική παραγωγή χρειάζεται πλούσια, βαθιά, αμμοαργιλώδη (με pH 5.5-7.0) δροσερά και ποτιστικά εδάφη. Στα ξηρά και άγονα ή σκληράσυνεκτικά εδάφη οι καρποί γίνονται μικροί χωρίς χυμούς και σκίζεται ο φλοιός τους, ενώ σε βαριά πηλώδη ο καρπός δεν χρωματίζεται
ικανοποιητικά.
Tο δένδρο της Ροδιάς υφίσταται ζημιά σε θερμοκρασίες μικρότερες από 8-10 βαθμούς κάτω από το μηδέν. Έχει μικρές ανάγκες σε ψύχος για την διακοπή του λήθαργου των οφθαλμών της (150 έως 400 ώρες κάτω από 7 οC) και δεν ανέχεται περιοχές με ομίχλη ή ψυχρούς ανέμους. Όσο θερμότερη είναι ή περιοχή καλλιέργειας, τόσο καλύτερης ποιότητας γίνονται οι καρποί. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε περιοχές με υψόμετρο 800 - 1200 μ., όταν φυτεύεται σε θέσεις με νοτιοανατολική έκθεση. Οι ροδιές πρέπει να φυτεύονται στα πιο ηλιόλουστα θερμά μέρη της περιοχής για την καλύτερη απόδοση καρπού, παρ’ όλο που τα δένδρα αναπτύσσονται και ανθίζουν και σε ημισκιερά μέρη. Στα πιο ψυχρά μέρη προτιμάται η νοτιοανατολική έκθεση, ενώ στα πιο θερμά η βορειοδυτική.
Η ροδιά θέλει σταθερή υγρασία εδάφους, καθώς αλλιώς θα σκάσει ο καρπός. Ανταποκρίνεται πολύ καλά στο άζωτο, γι’ αυτό προτείνουμε ένα 11-15-15 περίπου ένα 50-60 κιλά ανά στρέμμα. Ωστόσο καλό είναι να γίνει και ενσωμάτωση κοπριάς περίπου 2 τον./στρ.
Το κλάδεμα καρποφορίας αποσκοπεί στον καλό φωτισμό και αερισμό του δένδρου. Πρέπει να επικεντρώνεται στην αφαίρεση των λαίμαργων ταχυφιών βλαστών και παραφυάδων καθώς και στην αφαίρεση πολύ πυκνών, εξαντλημένων και εσωτερικών κλαδιών. Τα πολύ μακριά και ζωηρά κλαδιά πρέπει να βραχύνονται ώστε να δώσουν περισσότερους καρποφόρους κλαδίσκους.
Η σοβαρότερη ασθένεια της ροδιάς, είναι η σκληροτηνίαση, /Sclerotinia spp/. Ενώ έχει αρκετούς εχθρούς: αφίδες, κοκκοειδή, φλοιφάγους, λεπιδόπτερα κ.α
Τέλος οι καρποί της συγκομίζονται το φθινόπωρο και αντέχουν έως 8 εβδομάδες στο ψυγείο στους 5 βαθμούς Κελσίου.
Σάββας Σ. Παστόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου